KRUID GROEIT DOOR MAASEIKS APOTHEEKMUSEUM

Het boerenwormkruid ontkrolt zich gelijk een helgroen zeepaardje uit de bermen. Tegen wat is dat kruid gewassen? Wel, om een aangename adem te behouden en om een goéde vertering te garanderen. En in de ‘Kroetwès’ van 7 kruiden met datzelfde ‘reynvaren’ zit volksgeloof vervat. Lijnzaad, dat wisten onze grootouders nog te doen dwarrelen in de soep om ontlasting glijdend te maken. We spreken over het briljant gerestaureerde apotheekmuseum te Maaseik, het énige oorspronkelijk privé in ons land. (Het Gruuthûse te Brugge was van de Godshuizen, later COO, nù OCMW genoemd). In de Maaseikse pillendraaierij werd 6 gslachten lang farmacie bedreven. Farmacologie is al evenzeer een wetenschap, dus een systematisch opgebouwde kennis. Wat vind je te Maaseik? Ferm opgebouwde kennis over mensen- en diergeneesmiddelen, ook quatsch, bijgeloof… door de universiteiten en Dienst Musea nu àllemaal keurig uitgeklaard. De restauratieaanpak te Maaseik pinde zich letterlijk en figuurlijk vast op apotheker Botti, einde 18de eeuw want dié tijdsgeest had de hoogste vertegenwoordiging. Het hertengewei aan de voorgevel van het statige huis in Maaslandse stijl symboliseert de natuurgeneeswijze. De houten togen en laden gaven kolossaal veel informatie vrij over de gebruikte houtsoorten, types van knoppen, beige kleur en blauwe vaandels, ook brandsporen… Iets na 17OO werd door de oudst gekende apotheker een receptenboek in gebruik genomen. Apotheker Thomas Botti legde in 1812, de Napoleontische tijd, een vergiftenboek aan. Guillaume Van Venckenray was de laatste apotheker die 25O jaar uitbating afronde. In 1962 kocht de stad Maaseik het pand met inboedel : houten potjes van rond 1550, delfse blauwpotten met pauwmotief, ook olie- en balsempotten… En er is nog de onvermijdelijke likkepot voor de “arme zieken”. Het gereedschap van die pillendraaier bestond uit de palmhouten pillenplank, de vijzels en stampers, weegschaaltjes etc. Nog wetenswaardig is dat hennep, nù cannabis, hasj of marihuana heet, een plant is die in iédere tuin stond. Je kon er heel sterk touw van maken.
Noteer deze dagen vooràl dat thee van hysop, weegbree… zéér longontslijmend werkt.
En adellijke dames wisten zich te bedienen van bella donna…om op het bal te verschijnen met een ‘balboekje’ (?) en… ogen om in te verdrinken!
INFO : www.museamaaseik.be; tel. 089/56 05 45 (fch)
-> redactie : www.frankcraemers.be; 0474/98 37 91

KRUID GROEIT DOOR MAASEIKS APOTHEEKMUSEUM

Het boerenwormkruid ontkrolt zich gelijk een helgroen zeepaardje uit de bermen. Tegen wat is dat kruid gewassen? Wel, om een aangename adem te behouden en om een goéde vertering te garanderen. En in de ‘Kroetwès’ van 7 kruiden met datzelfde ‘reynvaren’ zit volksgeloof vervat. Lijnzaad, dat wisten onze grootouders nog te doen dwarrelen in de soep om ontlasting glijdend te maken. We spreken over het briljant gerestaureerde apotheekmuseum te Maaseik, het énige oorspronkelijk privé in ons land. (Het Gruuthûse te Brugge was van de Godshuizen, later COO, nù OCMW genoemd). In de Maaseikse pillendraaierij werd 6 gslachten lang farmacie bedreven. Farmacologie is al evenzeer een wetenschap, dus een systematisch opgebouwde kennis. Wat vind je te Maaseik? Ferm opgebouwde kennis over mensen- en diergeneesmiddelen, ook quatsch, bijgeloof… door de universiteiten en Dienst Musea nu àllemaal keurig uitgeklaard. De restauratieaanpak te Maaseik pinde zich letterlijk en figuurlijk vast op apotheker Botti, einde 18de eeuw want dié tijdsgeest had de hoogste vertegenwoordiging. Het hertengewei aan de voorgevel van het statige huis in Maaslandse stijl symboliseert de natuurgeneeswijze. De houten togen en laden gaven kolossaal veel informatie vrij over de gebruikte houtsoorten, types van knoppen, beige kleur en blauwe vaandels, ook brandsporen… Iets na 17OO werd door de oudst gekende apotheker een receptenboek in gebruik genomen. Apotheker Thomas Botti legde in 1812, de Napoleontische tijd, een vergiftenboek aan. Guillaume Van Venckenray was de laatste apotheker die 25O jaar uitbating afronde. In 1962 kocht de stad Maaseik het pand met inboedel : houten potjes van rond 1550, delfse blauwpotten met pauwmotief, ook olie- en balsempotten… En er is nog de onvermijdelijke likkepot voor de “arme zieken”. Het gereedschap van die pillendraaier bestond uit de palmhouten pillenplank, de vijzels en stampers, weegschaaltjes etc. Nog wetenswaardig is dat hennep, nù cannabis, hasj of marihuana heet, een plant is die in iédere tuin stond. Je kon er heel sterk touw van maken.
Noteer deze dagen vooràl dat thee van hysop, weegbree… zéér longontslijmend werkt.
En adellijke dames wisten zich te bedienen van bella donna…om op het bal te verschijnen met een ‘balboekje’ (?) en… ogen om in te verdrinken!
INFO : www.museamaaseik.be; tel. 089/56 05 45 (fch)
-> redactie : www.frankcraemers.be; 0474/98 37 91

KRUID GROEIT DOOR MAASEIKS APOTHEEKMUSEUM

Het boerenwormkruid ontkrolt zich gelijk een helgroen zeepaardje uit de bermen. Tegen wat is dat kruid gewassen? Wel, om een aangename adem te behouden en om een goéde vertering te garanderen. En in de ‘Kroetwès’ van 7 kruiden met datzelfde ‘reynvaren’ zit volksgeloof vervat. Lijnzaad, dat wisten onze grootouders nog te doen dwarrelen in de soep om ontlasting glijdend te maken. We spreken over het briljant gerestaureerde apotheekmuseum te Maaseik, het énige oorspronkelijk privé in ons land. (Het Gruuthûse te Brugge was van de Godshuizen, later COO, nù OCMW genoemd). In de Maaseikse pillendraaierij werd 6 gslachten lang farmacie bedreven. Farmacologie is al evenzeer een wetenschap, dus een systematisch opgebouwde kennis. Wat vind je te Maaseik? Ferm opgebouwde kennis over mensen- en diergeneesmiddelen, ook quatsch, bijgeloof… door de universiteiten en Dienst Musea nu àllemaal keurig uitgeklaard. De restauratieaanpak te Maaseik pinde zich letterlijk en figuurlijk vast op apotheker Botti, einde 18de eeuw want dié tijdsgeest had de hoogste vertegenwoordiging. Het hertengewei aan de voorgevel van het statige huis in Maaslandse stijl symboliseert de natuurgeneeswijze. De houten togen en laden gaven kolossaal veel informatie vrij over de gebruikte houtsoorten, types van knoppen, beige kleur en blauwe vaandels, ook brandsporen… Iets na 17OO werd door de oudst gekende apotheker een receptenboek in gebruik genomen. Apotheker Thomas Botti legde in 1812, de Napoleontische tijd, een vergiftenboek aan. Guillaume Van Venckenray was de laatste apotheker die 25O jaar uitbating afronde. In 1962 kocht de stad Maaseik het pand met inboedel : houten potjes van rond 1550, delfse blauwpotten met pauwmotief, ook olie- en balsempotten… En er is nog de onvermijdelijke likkepot voor de “arme zieken”. Het gereedschap van die pillendraaier bestond uit de palmhouten pillenplank, de vijzels en stampers, weegschaaltjes etc. Nog wetenswaardig is dat hennep, nù cannabis, hasj of marihuana heet, een plant is die in iédere tuin stond. Je kon er heel sterk touw van maken.
Noteer deze dagen vooràl dat thee van hysop, weegbree… zéér longontslijmend werkt.
En adellijke dames wisten zich te bedienen van bella donna…om op het bal te verschijnen met een ‘balboekje’ (?) en… ogen om in te verdrinken!
INFO : www.museamaaseik.be; tel. 089/56 05 45 (fch)
-> redactie : www.frankcraemers.be; 0474/98 37 91

KRUID GROEIT DOOR MAASEIKS APOTHEEKMUSEUM

Het boerenwormkruid ontkrolt zich gelijk een helgroen zeepaardje uit de bermen. Tegen wat is dat kruid gewassen? Wel, om een aangename adem te behouden en om een goéde vertering te garanderen. En in de ‘Kroetwès’ van 7 kruiden met datzelfde ‘reynvaren’ zit volksgeloof vervat. Lijnzaad, dat wisten onze grootouders nog te doen dwarrelen in de soep om ontlasting glijdend te maken. We spreken over het briljant gerestaureerde apotheekmuseum te Maaseik, het énige oorspronkelijk privé in ons land. (Het Gruuthûse te Brugge was van de Godshuizen, later COO, nù OCMW genoemd). In de Maaseikse pillendraaierij werd 6 gslachten lang farmacie bedreven. Farmacologie is al evenzeer een wetenschap, dus een systematisch opgebouwde kennis. Wat vind je te Maaseik? Ferm opgebouwde kennis over mensen- en diergeneesmiddelen, ook quatsch, bijgeloof… door de universiteiten en Dienst Musea nu àllemaal keurig uitgeklaard. De restauratieaanpak te Maaseik pinde zich letterlijk en figuurlijk vast op apotheker Botti, einde 18de eeuw want dié tijdsgeest had de hoogste vertegenwoordiging. Het hertengewei aan de voorgevel van het statige huis in Maaslandse stijl symboliseert de natuurgeneeswijze. De houten togen en laden gaven kolossaal veel informatie vrij over de gebruikte houtsoorten, types van knoppen, beige kleur en blauwe vaandels, ook brandsporen… Iets na 17OO werd door de oudst gekende apotheker een receptenboek in gebruik genomen. Apotheker Thomas Botti legde in 1812, de Napoleontische tijd, een vergiftenboek aan. Guillaume Van Venckenray was de laatste apotheker die 25O jaar uitbating afronde. In 1962 kocht de stad Maaseik het pand met inboedel : houten potjes van rond 1550, delfse blauwpotten met pauwmotief, ook olie- en balsempotten… En er is nog de onvermijdelijke likkepot voor de “arme zieken”. Het gereedschap van die pillendraaier bestond uit de palmhouten pillenplank, de vijzels en stampers, weegschaaltjes etc. Nog wetenswaardig is dat hennep, nù cannabis, hasj of marihuana heet, een plant is die in iédere tuin stond. Je kon er heel sterk touw van maken.
Noteer deze dagen vooràl dat thee van hysop, weegbree… zéér longontslijmend werkt.
En adellijke dames wisten zich te bedienen van bella donna…om op het bal te verschijnen met een ‘balboekje’ (?) en… ogen om in te verdrinken!
INFO : www.museamaaseik.be; tel. 089/56 05 45 (fch)
-> redactie : www.frankcraemers.be; 0474/98 37 91

KRUID GROEIT DOOR MAASEIKS APOTHEEKMUSEUM

Het boerenwormkruid ontkrolt zich gelijk een helgroen zeepaardje uit de bermen. Tegen wat is dat kruid gewassen? Wel, om een aangename adem te behouden en om een goéde vertering te garanderen. En in de ‘Kroetwès’ van 7 kruiden met datzelfde ‘reynvaren’ zit volksgeloof vervat. Lijnzaad, dat wisten onze grootouders nog te doen dwarrelen in de soep om ontlasting glijdend te maken. We spreken over het briljant gerestaureerde apotheekmuseum te Maaseik, het énige oorspronkelijk privé in ons land. (Het Gruuthûse te Brugge was van de Godshuizen, later COO, nù OCMW genoemd). In de Maaseikse pillendraaierij werd 6 gslachten lang farmacie bedreven. Farmacologie is al evenzeer een wetenschap, dus een systematisch opgebouwde kennis. Wat vind je te Maaseik? Ferm opgebouwde kennis over mensen- en diergeneesmiddelen, ook quatsch, bijgeloof… door de universiteiten en Dienst Musea nu àllemaal keurig uitgeklaard. De restauratieaanpak te Maaseik pinde zich letterlijk en figuurlijk vast op apotheker Botti, einde 18de eeuw want dié tijdsgeest had de hoogste vertegenwoordiging. Het hertengewei aan de voorgevel van het statige huis in Maaslandse stijl symboliseert de natuurgeneeswijze. De houten togen en laden gaven kolossaal veel informatie vrij over de gebruikte houtsoorten, types van knoppen, beige kleur en blauwe vaandels, ook brandsporen… Iets na 17OO werd door de oudst gekende apotheker een receptenboek in gebruik genomen. Apotheker Thomas Botti legde in 1812, de Napoleontische tijd, een vergiftenboek aan. Guillaume Van Venckenray was de laatste apotheker die 25O jaar uitbating afronde. In 1962 kocht de stad Maaseik het pand met inboedel : houten potjes van rond 1550, delfse blauwpotten met pauwmotief, ook olie- en balsempotten… En er is nog de onvermijdelijke likkepot voor de “arme zieken”. Het gereedschap van die pillendraaier bestond uit de palmhouten pillenplank, de vijzels en stampers, weegschaaltjes etc. Nog wetenswaardig is dat hennep, nù cannabis, hasj of marihuana heet, een plant is die in iédere tuin stond. Je kon er heel sterk touw van maken.
Noteer deze dagen vooràl dat thee van hysop, weegbree… zéér longontslijmend werkt.
En adellijke dames wisten zich te bedienen van bella donna…om op het bal te verschijnen met een ‘balboekje’ (?) en… ogen om in te verdrinken!
INFO : www.museamaaseik.be; tel. 089/56 05 45 (fch)
-> redactie : www.frankcraemers.be; 0474/98 37 91